Als er iets is waar ik slecht in ben, dan is het wel mijn medicijnen innemen. Niet dat ik grote moeite heb met het doorslikken van de pillen, behalve antibiotica en paracetamol, die moeten altijd in 4 stukken naar binnen anders blijven ze zo lekker hangen, bah. Maar omdat ik mijn medicijnen vergeet in te nemen.
Als kind lette mijn ouders daarop maar er kwam een tijd dat ik het zelf moest gaan doen en ze niet meer bij het ontbijtbordje klaarlagen. Ik denk dat het feit dat ik totaal geen ochtendmens ben hier een grote rol speelt, ik ben op afspraken in de ochtend altijd te laat of net op tijd dus dan vergeet je die dingen ook makkelijker.
Eerst was het niet zo’n probleem als ik mijn medicijnen niet innam, ik had namelijk geen last als ik ze niet slikte. Het bijbestellen van de medicijnen bij de apotheek is ook zoiets. Als ik de laatste strip pak denk ik eraan de apotheek te bellen maar meestal als ik de laatste pil op heb is dat nog niet gebeurd. Nadat ik ze besteld heb duurt het 2 dagen voor ik mijn medicijnen op kan halen en dus moet ik even zonder doen.
Over de jaren zijn er een hoop medicijnen bijgekomen en gewisseld. En krijg ik nu ook klachten als ik ze niet inneem. Door mijn opleiding voor doktersassistente begon ik medicatie ineens interessant te vinden en begon ik ook het belang ervan in te zien. Soms dan, want ik sjoemel vaak met mijn medicijnen, neem iets extra’s of minder als me dat nodig lijkt. Doordat ik al zo lang ziek ben leer ik mijn eigen lichaam heel goed kennen en merk ik waar het behoefte aan heeft. Ik voel me soms half arts, maar het is ook een tikkeltje eigenwijsheid geef ik toe.
Doordat ik niet meer werk en ’s ochtends dus niet zo vaak meer haast heb zit het aardig in mijn ritme om bij het ontbijt mijn medicijnen in te nemen. Ik zeg wel ’s ochtends maar dat is eigenlijk ’s middags. Als ik geen plannen heb kom ik rond 14:00 een keer mijn bed uit en neem ik daarna mijn medicijnen. Het probleem is dat ze dan te dicht op de medicijnen zitten die ik rond het avondeten moet innemen. Maar als ik de medicijnen van ’s avonds opschuif vergeet ik het of lig ik bij het nemen van de plaspillen de hele nacht wakker omdat ik dan om de 10 minuten naar de wc moet. Je snapt het wel, dilemma’s!
Er zit wel groei in en ik heb al een paar goede tips gekregen die ik nu uitprobeer. Zoals een alarm zetten, medicijnen in het zicht leggen en standaard een medicijnstrip in mijn tas stoppen. Maar mijn medicijnen innemen, laat staan op vaste tijden is altijd een struggle gebleven. Omdat er best wel eens gevraagd wordt wat voor medicijnen ik slik zal ik jullie dat vertellen.
Mijn medicijnlijst:
BISOPROLOL: 1x per dag tegen hartritmestoornissen. Het onderdrukte de ritmestoornis waar ik pas aan geholpen ben maar ik moet het sowieso blijven slikken totdat ik voor controle terug ben geweest. Ook onderdrukt het de gevaarlijke VT ritmestoornis dus ik denk dat ik dit medicijn voorlopig moet blijven gebruiken.
LEVOCETIRIZINE: 1x per dag tegen mijn allergieën zoals huisstof en katten. Zonder dit medicijn krijg ik vaker een allergische reactie waarbij ik erg moet niesen, rode, jeukende ogen krijg en nog benauwder word.
BUMETANIDE: 3x per dag, dit is de plaspil. Het is een belangrijk medicijn, maar ik vind het ook het meest lastige medicijn. Het is belangrijk omdat ik zonder dit pilletje veel vocht vast ga houden. Dan word ik nog meer moe en krijg ik het erg benauwd, het is ook erg gevaarlijk.
Toch vergeet ik dit medicijn het vaakst. Doordat het niet altijd uitkomt om als ik wakker word dit medicijn in te nemen. Als ik weg moet en een tijdje onderweg ben dan schiet het niet op als je om de tien minuten ontzettend nodig moet plassen. Zeker nu met Corona, dan kan je nergens terecht want alle wegrestaurants en wc’s bij benzinepompen zijn dicht en wildplassen is echt niet mijn ding!
Ik denk ze dan altijd later in te nemen als ik gearriveerd ben of weer thuis zit, maar dat vergeet ik dan, altijd! ’s Avonds moet ik mijn tweede dosis innemen, dat vergeet ik ook heel vaak. Het zit nu aardig in mijn systeem om ’s ochtends mijn medicijnen in te nemen maar sinds 2 jaar moet ik ook ’s avonds een pilletje nemen en dat zit er nog niet echt in. Ook nu, nu ik over deze plaspillen aan het schrijven ben herinner ik me ineens dat ik hem vanavond nog niet op heb, gelijk maar even gedaan!
Meestal kom ik er laat in de avond achter dat ik ze vergeten ben in te nemen, maar als ik ze dan nog inneem dan moet ik tot een uur of 3 in de nacht elke 10 minuten plassen. Ook geen succes. Als ik vocht vasthou ben ik me er meer bewust van en gaat het meestal wel goed maar zodra het weer onder controle is versloft dat weer.
SPIRONOLACTON: 1x per dag, dit is ook een plaspil. Maar meer een ondersteunende plaspil. Dit medicijn spaart het kalium in mijn lichaam en versterkt de werking van de Bumetanide. Doordat je veel moet plassen belast het je nieren en scheid je meer kalium uit. Kalium is een belangrijk mineraal dat je lichaam beschermt tegen een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. Van een te laag kalium kun je extra moe worden en gevaarlijke ritmestoornissen krijgen.
LIXIANA: 1x per dag, dit is mijn nieuwe bloedverdunner. Het medicijn zorgt ervoor dat mijn bloed wat dunner is dan normaal en minder snel stolt. Daarmee hopen ze een volgend herseninfarct te voorkomen. Hiervoor had ik Acenocoumarol de meest bekende bloedverdunner. Met acenocoumarol moet ik steeds mijn bloedwaardes prikken en deze waren bijna nooit stabiel vandaar dat ik ben overgestapt, minder gedoe maar geen controle op je bloeddikte, dat was aan het begin wel even wennen.
ETHINYLESTRADIOL-LEVONORGESTREL: 1x per dag, de standaard anticonceptiepil. Na mijn herseninfarct mocht ik deze niet meer slikken omdat het de kans op trombose verhoogt. Maar alle andere middelen werkten niet zo goed als deze dus ben ik hem weer gaan slikken. Het is erg belangrijk dat ik een goede anticonceptie heb omdat zwanger worden erg gevaarlijk is voor mij.
FOSTER: 2×2 per dag. dit is een puf die ik gebruik voor mijn astma. Naast mijn longafwijking en lage zuurstofgehalte heb ik ook astma en dat moet ik goed onder controle zien te houden. Dat lukt opzich aardig met deze puf. Ik heb er zo’n belachelijke voorkamer met kap voor zodat de deeltjes echt diep mijn longen in komen. Deze puf neem ik ’s ochtends en ‘savonds 2 keer. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik hem alleen ’s ochtends neem. De avond vergeet ik namelijk ook heel vaak.
IPRATROPIUM: Zo nodig. Als ik echt last heb van mijn astma en het piepen van mijn longen niet overgaat met de Foster puf dan kan ik deze gebruiken, deze werkt gelijk.
Dit zijn al mijn medicijnen. Het zijn geen medicijnen die mij beter maken maar ze bestrijden de symptomen en houden mijn conditie zo enigszins onder controle. Ik heb geen medicijnen die de pompfunctie van mijn hart of de pulmonale hypertensie kunnen verbeteren.
Dit is omdat mijn hart en longen elkaar tegenwerken, wat goed is voor het een is slecht voor het ander. De meeste medicijnen die mijn kwaliteit van leven kunnen verbeteren helpen me alleen maar van de regen in de drup. Maar ik vind het lijstje lang zat en ga mijn best doen om hier het maximale uit te halen. Goede tips zijn nog steeds heel erg welkom!
Laat een berichtje achter!
3 reacties
Mijn tip: gebruik een online agenda en zolang je het niet weg swiped, blijft het in je scherm staan en zie je het iedere keer als je je telefoon pakt. Dat moet dan toch een keer triggeren om het in te nemen zou je denken 😉
Wat een goeie!! Alleen moet je het er elke dag opnieuw in zetten denk ik?
Nee je voert het 1x in en dan kun je er herhalingen inzetten. Dagelijks, wekelijks, etc. en zonder eind datum. Ik app je zo even
Lees verder
Hello again!
Making plans
Invisible illness