Wat was ik trots toen ik hoorde dat mijn nichtje Zivah Elise geboren was en ik voelde me ontzettend vereerd toen ik hoorde dat ze naar mij vernoemd was. Het voelde alsof ze een deel van mij was. Wat een schok was het toen we hoorden dat ze een aangeboren hartafwijking heeft. Het voelde als een nachtmerrie, alsof we in een slechte grap getrapt waren. Moesten we hier als familie weer mee geconfronteerd worden?
