Voluit leven is iets wat ik de laatste tijd niet meer doe. En waar ik nog wel volop van kon genieten wordt ook lastiger. Er zijn steeds meer beperkingen en ik zie ook steeds meer beperkingen. Daar waar ik vroeger zonder na te denken aan deelnam, de gevolgen later wel zag en ze dan incasseerde wordt dat steeds moeilijker. De weken rond de Kerst en het nieuwe jaar zat ik een beetje in een dip. Het leven was gewoon niet zo leuk meer. Alles kost me te veel energie, ik rommel met mijn gezondheid, een operatie op de planning en die Coronamaatregelen maken het ook allemaal niet leuker. Ik merkte dat ik prikkelbaar was, lusteloos, overal tegenop zag en niks meer echt leuk vond. En dat zijn dingen waar ik mezelf niet in herken.